Naleśniki z brzoskwiniami, Virtu

Od czasu do czasu, z lenistwa, można pozwolić sobie na takie kupne rzeczy (zamiast przygotowywać samemu). Ze słodkich smaków bywają porzeczkowe, jabłkowe, brzoskwiniowe, truskawkowe (ew. wersja z serem). Jabłkowe ostatnio jadłam ze Swojskiej Chaty (Biedronka), a brzoskwiniowe wydawały mi się ciekawą odmianą.

400 g, 4 sztuki, 2 porcje. Można podawać na zimno, jak i na gorąco. O ile poprzednio zdecydowałam się na ciepło - mus z jabłkami zrobił się bardziej kleisty, a smak słodkiego został mocniej podkreślony, to tym razem nie grzałam ich w mikrofalówce.

Ciasto było puszyste, lecz odgrzane smakowało bardziej - było jakby bardziej mokre. Dość lekkie i nie zatłuszczone - zatem albo wszystko zdążyło wsiąknąć, albo rzeczywiście były smażone (prawie) bez tłuszczu. Delikatnie pachniało - ciastem naleśnikowym (ale nie tak aromatycznie jak świeże naleśniki oczywiście) oraz słodkimi (docukrzonymi) brzoskwiniami - musem z nimi, nie takimi z syropu, tym bardziej nie świeżymi. Farsz to cząsteczki brzoskwiń w gęstym brzoskwiniowym syropie; odgrzany z pewnością stałby się rzadszy i w odczuciu bardziej słodki. Fragmenty owoców były doskonale widoczne, nie była to papka, owoce były nawet jędrne (na ile mogły być). Naleśnik smakował jak naleśnik - ciasto samo w sobie nie było słodkie, czuć było mleko i jajka. Farsz był dosłodzony, jednak nie był za słodki. Cały naleśnik nie był ulepkiem, nie spowodował zasłodzenia; był po prostu dobrym, słodkim, owocowym naleśnikiem. Następnym razem skuszę się na wersję porzeczkową, a ubolewam, że nikt nie produkuje z ananasem/mango/wiśniami...


Ocena : 5/6
Kaloryczność : 129 kcal/szt. 100 g